Stop, see and enjoy!

Ons motto in Noorwegen is altijd: "Stop, See and Enjoy!". Het land is zó waanzinnig mooi, en als we onderweg zijn naar de volgende overnachtingsplek, dan zien we soms na elke bocht weer een adembenemend mooi landschap. We zien een Fjord net in een andere hoek, een schattig vissersplaatsje in de bergen of een waterval die in de zon staat te shinen.

Onderweg van Flateland naar Seljestad kwamen we door de rand van Hardangervidda heen. De eerste ellelange tunnels op onze rit waren een feit en na elke tunnel was het landschap weer een feestje om te zien.

Na één van deze tunnels zagen we links een waanzinnig mooi gebied met campers staan. We zijn eraf gegaan, gestopt en met twee slapende kinderen op de achterbank hebben we om beurten met Loïs een stukje gewandeld het gebied in.

Een ongerept stukje natuur met bergen, sneeuw, meertjes en wildpaden. We love Hardangervidda! We slaan de locate op, want wie weet is dit wel een perfecte plek om ooit nog eens wild te kamperen!

de weg vervolgde zich langs de vele skipistes, het bewijs dat we hoger kwamen in Noorwegen. Mijn ouders hebben in Røldal nog een staafkerk bezocht op de route, welke gebouwd is in de 13e eeuw. Een staafkerk (Noors: stavkirke) is een geheel uit hout opgetrokken kerkgebouw, met een typische bouwstijl die voornamelijk in Scandinavië wordt aangetroffen. Staafkerken zijn ontstaan in de periode waarin het christendom in Scandinavië werd verspreid.

Volgens de routebeschrijving zijn we bijna bij ons huisje... little did we know. Het huisje is zo goed als onvindbaar! we hebben er bijna twee uur over gedaan om met 4 volwassenen het huisje te vinden. Midden in the now where hadden we het huisje geboekt. De slechte routebeschrijving maakte het al niet heel eenvoudig. Maar de laatste etappe was het ingewikkeldst! We hadden eindelijk de parkeerplaats van ons huisje gevonden (althans dat hoopte we maar, want nergens stond enige aanwijzing dat hier ons huisje vlakbij moest staan). We wisten dat we nog 700 meter vanaf de parkeerplaats met kruiwagens moesten lopen naar ons huis. We wisten alleen niet dat er een paadje vanaf de parkeerplaats gaan die tot een 900 meter wel tot tientallen huisjes leidt! 

Gelukkig hebben Jonathan en onze (schoon)vader het huisje gevonden en begint de uitdagende maar sportieve activiteit voor ons.. het sjouwen van alle tassen, boodschappen, beddengoed en speelgoed met een kruiwagen 700 meter omhoog!

Even later ploffen we uitgeblust neer op de veranda om bij te komen van een geweldig uitzicht. Om ons heen is het stil, we staan midden in de natuur in een huisje ontworpen door een architect om zo goed mogelijk van het uitzicht te kunnen genieten.

In dit huisje verblijven we een week zodat we de omliggende natuurgebieden (Hardangervidda en Folgafonna nationaal park) kunnen bezoeken.